Leszek Możdżer to wizjoner który już od lat 90-tych próbuje połączyć ze sobą światy muzyki klasycznej i jazzu. Najnowsze projekty (Bachowski i Gershwinowski) to kolejne śmiałe wejście na grunt muzyki klasycznej. Tym razem oryginalne zapisy partytur, użyte w sposób dosłowny, bez wprowadzania żadnych modyfikacji, stają się płótnem, na które pianista nanosi swoje własne barwy, udowadniając w ten sposób, że muzyka jest tworzywem nadzwyczaj elastycznym, ufnie i żarliwie poddającym się zręcznym palcom każdego, kto pojął rządzące nią, matematyczne, zasady.
Johann Sebastian Bach - to nazwisko symboliczne w świecie muzyki. Bach to pierwszy kompozytor, który zaczął otwarcie promować system równomiernie temperowany. Przynajmniej tak się nam podaje do wierzenia, bo nikt nie wie na pewno, co właściwie oznacza zwrot Das Wohltemperierte Klavier, czyli Dobrze Nastrojony Fortepian, (czy raczej klawikord, bo fortepianów jeszcze wtedy nie było na świecie). Ten właśnie system strojenia jest dzisiaj jedynym systemem, który obowiązuje w muzyce tonalnej i dzisiaj już nikt nie zawraca sobie głowy tym, że jest to system sztuczny, wyliczony matematycznie i posiadający ewidentne, rezonansowe mankamenty. Napisawszy obsesyjnie ogromną ilość muzyki, Jan Sebastian Bach, jest postacią symboliczną dla całej kultury. Sam Leszek Możdżer powątpiewa w nadludzkie możliwości Jana Sebastiana, jak i nie daje wiary w krążące legendy, jak choćby w tę, że młody Felix Mendelssohn zauważywszy, że ryby zakupione na targu zawinięte są w papier nutowy, czem prędzej udał się do sprzedawcy i wykupił cały pozostały papier służący mu do zawijania ryb, odnajdując na tych stronicach absolutne arcydzieła, dzięki czemu ludzkość odzyskała twórczość Jana Sebastiana Bacha. Bach został bowiem kompletnie zapomniany na około 300 lat i dopiero Felix, będący synem jednego z największych bankierów w historii ludzkości, rozgłosił geniusz tego kompozytora na cały świat. Nie wiemy skąd Mendelssohn miał te nuty, być może otrzymał je z innego źródła? To jest bez znaczenia, bo dzisiaj Bach to swoisty znak firmowy i pod tym znakiem mamy do czynienia z muzyką napisaną w sposób doskonały. To, co widnieje w nutach Jana Sebastiana Bacha to konstrukcje mistrzowsko wykorzystujące system tonalny, stanowiące doskonały materiał do improwizacji dla muzyka rozumiejącego zasady rządzące tym systemem. A zasady te są proste: akord albo dominuje, albo tonizuje, wystarczy tylko wiedzieć, który z akordów jest Dominantą, a który Toniką.
